Tematyka gier, szczególnie tych nieco bardziej zelektryfikowanych wyczerpuje chyba wszelkie możliwe warianty. Skoro możemy bawić się w szefa kuchni, mordować przeciwników na jednym z frontów dowolnie wybranej wojny, albo nawet próbować podrywać gołębie czemu by i nie zabawić się w rasowego kibola i pokazać łachom z przeciwnej drużyny kto rządzi na dzielni? Tym razem z androidowego światka propozycja iście dresiarska – Ustawka.
Wbrew temu, co pierwsze przychodzi na myśl Ustawka jest karcianką. Oczywiście w duchu klimatu cała sprawa sprowadza się do wykończenia przeciwnika. Żywego przeciwnika, gdyż gra oferuje tylko potyczki z innymi graczami, żadnej walki ze sztuczną inteligencją. Możemy za to grać bądź z przypadkowymi graczami, bądź ze znajomymi po założeniu swojej gry i podaniu im kodu do dołączenia. Dla wytrwałych i czujących się na siłach jest nawet możliwość rozgrywek ligowych.
Mechanika gry jest dość prosta. Zaczynamy oczywiście od stworzenia swojej talii spośród dostępnych kart. W talii możemy mieć od 35 do 50 kart, a wraz ze zdobywanym doświadczeniem i poziomem odblokowujemy kilka dodatkowych. Karty przedstawiają postacie i przedmioty, którymi możemy się wspomagać w walce.
Właściwa rozgrywka sprowadza się do zagrywania kart i takiego rozstawiania naszych postaci, aby pozbawić przeciwnika morale, a możemy tego dokonać na dwa sposoby. Przede wszystkim z każdą postacią, która zginie odejmowane są punty w zależności od poziomu tej postaci. Dodatkowo jeśli utrzymamy swoje jednostki na połowie pola należącej do przeciwnika w każdej turze będzie on tracił morale w ilości po 2 punkty za każdą jednostkę na drugiej linii i po 1 punkcie za każdą jednostkę na pierwszej linii.
Postacie mają dwie statystyki – atak i życie, i jak łatwo można się domyśleć atakując z reguły również przyjmują na siebie ciosy tracąc punkty życia. Obiema statystykami możemy manipulować za pomocą przedmiotów takich jak mniej lub bardziej prowizoryczne bronie, czy też używki. Większość postaci może się poruszać o dwa pola, ale planując nasze posunięcia musimy brać pod uwagę, że w rundzie, w której przesuniemy jednego z naszych ortalionowych śmiałków będzie on dysponować jedynie połową swojej siły i może się okazać zbyt słaby aby pokonać przeciwnika.
Żeby dodać do wszystkiego jeszcze nieco klimatycznego smaczku możemy się porozumiewać z przeciwnikiem za pomocą krótkich, ale całkiem wymownych gotowych tekstów. Zarówno te „wymiany uprzejmości” jak i każde pojawienie się postaci na polu walki okraszone są odpowiednimi wstawkami głosowymi.
Na swój sposób ta gra potrafi wciągnąć, może nie od razu każdego na długie godziny, ale ma coś w sobie w kategorii szybkiego odreagowania. Irytujące jedynie bywa trafianie na uciekających przeciwników kiedy to po każdej swojej rundzie musimy odczekać dość sporo, bo gra niestety nie rozpoznaje i nie karze nieaktywnego gracza skróceniem mu czasu na ruch jak ma to miejsce na przykład w pewnej znanej produkcji znanej firmy o nazwie zaczynającej się na literę B.
Polecam Ustawkę chociażby do sprawdzenia, bo pod prostą mechaniką i z pozoru niezbyt wymagającym intelektualnie klimatem kryje się naprawdę fajna strategia karciana.