Christopher Moore znany jest z brania się za bary z tematami mniej lub bardziej poważnymi i traktowania ich z niekiedy dość mocnym przymrużeniem oka. Nie inaczej tym razem, tyle tylko, że za cel obrał sobie jedną z ikon literatury światowej – samego Williama Shakespeare’a i jego Króla Leara. Czytaj dalej
Mam jakiś bliżej niewyjaśniony sentyment do fantastyki i fantastów zza wschodniej granicy. Nie wiem, czym jest to podyktowane, ale fantastyka sprowadzana od naszych wschodnich sąsiadów ma jakiś urok, jest obca i swojska jednocześnie, czym potrafi przyciągnąć na długie godziny.
Z tego względu 2015 książkowo rozpoczynamy od Czystopisu Siergieja Łukjanienki. Czytaj dalej
„Nie oceniaj książki po okładce” w przypadku tej książki akurat nie do końca się udało. Ta okładka wywołała wojnę. Wojnę na tyle poważną, że samo wydawnictwo jeszcze przed premierą wydało oficjalne oświadczenie, w którym tłumaczyło swoją decyzję. Czytaj dalej
„
Fate can’t be tempted. It’s part of the Eternal Alchemy, like everything else. Days pass, the cogs turn, the future comes.”
Niniejszym swoje prywatne wyzwanie książkowe uznaję za wypełnione – druga z wybranych przeze mnie książek całkowicie po angielsku dołączyła do grupy „przeczytane”. Jest nią oczywiście kolejna po „Duchach Askalonu” oraz „Edge of Destiny” książka ze świata stworzonego na potrzeby gier Guild Wars oraz Guild Wars 2 – „Sea of Sorrows”. Czytaj dalej
„Mógł uwierzyć w istnienie piekła i diabłów, które większość ludzi utożsamia ze zwykłymi demonami, ale raczej nie w świątobliwych pustelników udzielających genialnych rad.”
